Over de wereldwijde voedselcrisis

Ik lees over een eventuele voedselcrisis die wereldwijd zou reiken maar ik zie mensen over het algemeen klagen over de manier waarop politici mee deze zaken omgaan.
Politici zijn natuurlijk medeverantwoordelijk van wat er gaande is maar je kan niet alle schulden in hun schouders gaan lopen leggen.

Elke een van ons in medeverantwoordelijk in het geval een wereldwijde voedselcrisis aanlaat.

Politici kunnen helemaal bepalen wat je wel of niet mag eten en ook niet welke hoeveelheden je mag innemen, ze proberen het wel natuurlijk maar helaas wat ze proberen te doen is er voor zorgen dat je steeds meer voedsel in neemt, waarom?
Na!, de economie draait om voedsel natuurlijk want wij geloven en ik schrijf het nog weleens, “geloven” dat voedsel noodzakelijk om onze lichamen levend te houden. Dat is natuurlijk een geloof maar, een waarheid niet nooit werd verspreid over de media omdat de wereld economie zou een flinke klap kunnen krijgen.

De media brengt ons tot de idee dat voedsel nodig is

De media laat ons geloven dat wij moeten eten elke twee uurtjes om energie te hebben maar dat is volstrekt anders, dat is helemaal niet waar, als dat zo was dan zouden militairen flauw vallen na twee uurtjes hard training zonder voedsel en die yogis in de Himalaya zouden ook dood gaan aan dehydratie en dergelijks, maar dat gebeurt nooit.
Mensen die flauw vallen als ze geen voedsel hebben gehad vallen niet flauw omdat er geen energie meer tot beschikking hebben , ze vallen flauw puur omdat ze bang zijn, ze hebben weinig kennis over zichzelf en na een paar uurtjes zonder voedsel of vocht krijgen de idee dat het mis moet gaan en wat krijgt je? Het gaat mis.
Misschien is het wel noodzakelijk om te eten heel af en toe maar zeker niet in de mate waarop de mensheid dat doet.
Men associeert dik zijn met welvarendheid maar naar mijn mening is een volstrekt verkeerde opvatting want je buik is het centrum van je lichaam, het is de plek waar je gevoelens worden aangemaakt, het is ook een heel belangrijke punt van je lichaam die samen met je gehoororganen voor je lichamelijke evenwicht zorgen, dat wil zeggen dat een glad en gespierde buik hoort bij mensen die heel erg sterk met hun voetjes op de aarde staan en hun gevoelens de baas over zijn.


Men eet meer dan men nodig heeft

Kijk maar eens om je heen, wat zie je? Allemaal mensen met wat overgewicht.
Vrouwen beweren dat ze dik zijn geworden na de bevalling.
Mannen beweren dat ze dik zijn geworden na hun dertigste.
Weinig mensen geven toe dat ze te veel eten of snoepen,
niemand geeft toe dat ze eten en snoepen omdat ze doodsbang zijn van de toekomst.
Mensheid wordt als maar dikker en rijker aan de ene kant van de wereld en mensen met dikke buiken van de politici wereld praten over voedselcrisis in het wereld.
Dat slaat nergens op, er is geen voedselcrisis, dat is ook een domme concept, er zal geen tekort aan voedsel ergens zijn of althans niet voor de mensen die bewust zijn van de feit dat een mens heeft enkel en alleen verse lucht om zich levend te houden.
Natuurlijk denkt de drugsverslaafde dat zijn drug echt noodzakelijk is maar dat is maar een idee die heeft opgevoed en nou is ie zo groot geworden dat het heel moeilijk is om nog een andere idee te vormen.
Onze eerste verslaving is de voedsel natuurlijk, moeders denken altijd dat kinderen huilen omdat ze honger zijn zonder precies te weten wat er aan de hand is met het kind, het kan zijn dat hij of zij bang is voor het donker of een bepaalde geluid, temperatuur kan ook een reden zijn, luchtjes, noem maar op.
Een kind leert sinds de bevalling dat alle gevoelens, koud,warmte,bang zijn, verveling enzovoorts verwerkt kunnen worden met voedsel en met deze idee groei ie, als ie groot is en de problemen beginnen in grote ladingen te komen dan gaat men ook in grote ladingen voedsel in nemen om al die gevoelens te kunnen verwerken, sommige nemen cigarreten, drugs, alcohol of andere manieren die volgens hun meer schadelijk zijn voor de lichaam. Ik ken mensen die hard drugs hebben geruild voor gezonde voedsel en kort nadat zijn ze ziek geworden en dood gegaan.
Voedsel is ook een drug en een verslaving zoals welke andere verslaving dan ook, alleen voedsel is net koffie, een legale en ingeburgerde verslaving waar men niet eens over nadenkt, er is een koffie set apparaat bij elke huis of kantoor en duizenden mensen in het wereld zouden niet eens durven een dag te beginnen zonder een warme kopje koffie soms met een sigarretje erbij.


Zelfkennis kan een voedselcrisis tegenhouden
Zoals nu de zaken bijliggen de mensheid is op een pad beland waar dingen gewoon gedaan worden op de een of andere manier alleen omdat de buur hiernaast het zo doet of omdat wij geleerd hebben dat het zo hoort of erger nog, omdat op televisie zo werd verteld. Onze hersens worden als het ware geprogrammeerd zonder onze toestemming en wat zo vervelend hierover is dat onze creativiteit wordt afgeremd hierdoor.
Op gegeven moment kunnen we moeilijk los van die programmering en brengen het allemaal over met wat extra zelf toegepaste concepten en begrippen naar onze nageslachten en het gaat zo maar door generatie na generatie.
Op gegeven moment zijn we niet meer vrij, een dicht geknopte web van lijsten over dingen die mogen, dingen die niet mogen, dingen waar wij bang voor zouden moeten zijn, de dingen die wij zouden moeten eten, de dingen die wij niet mogen eten, de plekken waar wij zouden mogen zijn, de plekken waar wij niet zouden mogen zijn, mensen waar wij om mogen gaan, mensen waar wij niet mee om zouden moeten gaan, uren dat wij zouden moeten slapen voor een goede gezondheid, aantal minuten dat zouden moeten doen aan oefening per dag om fit te blijven, hoe wij de liefde zouden moeten bedrijven, hoe wij de liefde niet zouden moeten bedrijven, enzovoorts,enzovoorts. De lijsten zijn lang en nooit stoppen maar die vormen een web in onze brein die een soort plattegrond of handleiding voor ons leven wordt. Een veilige manier om met de leven verder te gaan, veilig omdat andere precies op dezelfde manier hebben gehandeld en ze hebben niet gefaald.

Er bestaan meer mensen in de wereld met overgewicht dan mensen met honger. Wij doen gewoon dingen overmatig, er moet een vergrendeling komen aan onze gewoonten. Als men diep in zichzelf gaat en een beetje zelfobservatie uitoefent zal merken dat hij of zij eet en snoep puur uit een licht to heel sterke gevoeld van angst, men voelt leegte in zijn buik en eet. Sommige mensen worden snel dik en dat zou als een gave beschouwd moeten worden, als je zo makkelijk en snel dik wordt betekent dat dat jij een soort god o f godin bent die zijn lichaam met een heel klein beetje voedsel levend kan houden, als mensen massaal zelfkennis oefeningen doen en uitvinden waar ligt zijn voeding optimale balans qua hoeveelheden, regelmaat tussen maaltijden en kwaliteit van voedsel dan zouden heel veel mensen ontdekken dat ze helemaal geen voedsel nodig hebben en door die proces te volgen zou er balans komen op aarde want wie wil een slaaf zijn waneer voedsel is niet noodzakelijk, als je de enigste die nodig hebt om leven en gezond te zijn is verse lucht dan kan niemand jou dwingen tot werken of dingen doen tegen jou zin.
Sinds ik heel klein was dacht ik dat geld de mechanisme was waardoor wij hier in deze wereld gevangen werden maar nu realiseer ik me dat het is de voedsel de centrale reden van ons bestaan hier, eenmaal wij totaal vrij zijn van voedsel dan ervaren wij een tweede geboorte. “Dus minder of juist niets eten is de enigste die een beetje balans kan brengen op aarde”


Alles zit tussen je oren

Men gelooft ook dat het is gebeurd met de aarde en dat er geen plantje meer kan groeien zonder behulp van chemicalen, jammer genoeg wij onzelf werden verslaafd aan chemicalïen en hebben de aarde naar diezelfde verslaving gebracht waardoor extreem duur is geworden om te oosten want mensen schakelen niet over naar een duurzame manier van kweken, ze weten gewoon geen raad en zijn ook bang om anders te gaan handelen terwijl al de buurboeren volgens de nationale en internationale standars kweken.

De agrarische wereld moet duurzaam worden
De aller slimste die agrarische mensen nu zouden kunnen doen is hun hoofden naar de natuurlijke manier van oosten richten, men hoeft niet zoveel te werken,alle chemicaliën worden afgeschaft of zelf verboden, natuurlijk dat zal nooit gebeuren omdat eigenaren van deze bedrijven die die stoffen produceren zitten meestal in de politiek of hebben dikke vrienden die daar in zitten.

“Door minder te doen in je boerderij bereik je meer”

In Japan leeft een man die al dertig jaar geen chemicaliën gebruikt en verder niets doet aan zijn weilanden dan de afvalt van de oost terug aan de weiland te brengen.
Hij heeft heel slimme manieren uitgevonden om geen zware gereedschap te gebruiken en ook geen chemicaliën, hij kweekt niet eens zijn groenten of vruchten, hij strooit ze over de weiland, hij kiest gewoon heel goed in welke moment hij wat strooit.
Die man heet Masonobu Fukuoka en ik heb de net een boek van hem gelezen in het spaans, als je toevallig ook goed Spaans het boek heet “La revolución de una brizna” en door die op te sporen op internet kun jij het verhaal lezen over hoe hij al langer dan 30 jaar gewoon de hele wereld tegenspreekt met zijn manier van oosten maar toch levert meer en betere resultaten zijn weilanden dan die van zijn buren.

Alle oplossingen zijn in onze handen
Men zou zelfkennis uitoefenen en verder nergens bang voor te zijn omdat alle oplossingen op alle problemen liggen in onze handen of in onze brein om precies te zijn.
Als er geen voedsel is dan hoeven we niet meer te eten.
Als er geen plant meer groeit wegens de chemicaliën dan gebruiken we er geen chemicaliën meer.

Door: Jeroen MC
Temperatuur toename
Bron:www.gekblog.com